Usse Hüörst

 

 

Wor bi Fischkes un bi Reites daor de Strot afgeiht,

bes dorachtern, wor denn grauten Brook angeiht,

daor is usse Heimat, daor ist usse Hüörst,

daor hebbt alle Jungens immer grauten Düörst.

 

Waor denn Krögers Hoff daor an de Brookstraot ligg,

waor Voß Hinnik immer noch de aolle Küönnik is,

waor bi Kuhls üm’n Dreih datt graute Krüs noch steiht,

daor is usse Heimat, daor is usse Freid.

 

Waor den Klosbänd’s Franz för us de Holsken meck,

un Schnieders Hanna us datt nie Kled ansteck,

waor Tombült und Thies us meck datt Ehebett,

daor ist usse Heimat, daor schlöpt sick so nett.

 

Waor dat graute Sagewiärk von Brümmels geiht,

und Stiäms Fabriken guet gedeiht,

waor de Strouten dreckig un voll Löcker sind,

daor bin ick geboren äs echtet Hüörster Kind.

 

Wenn es ehn van usse Pötte leckt,

goh wie no Upphoffs Gust, de us datt verrig meck,

un wie got no Gaupels, hebbt wie Kouhlennaut,

un ehn paar guete Bäckers, de backt uns dat Braut.

 

Auk is füör de kleinen Kinner sourgt,

Gröns de makt dafüör denn Weigenkuorf,

un bi Pottbäcker Eiling makt se de Pöttkes daorbi

is denn datt nich herrlich - for Bennard un Marie.

 

Wor bi Fischkes un bi Reites usw.